polo GALEGO dedico este poema...

A nosa lingua

A lingua non depende do home
pro está no home.

Non penses que a lingua é lingua
porque a teñan dito por ahí,
senón porque comparte a nosa vida,
compártea con nós.

Cando todos nos imos
ela atamén se vai.

Cando todos calamos
ela cala.

Cando non a usamos
ela morre.

A lingua vive
na temporalidá
é unha cousa de hoxe,
de mañá,
de pasao,
é de sempre.

Escoita a súa voz
cando pola máñán
o son chama
pra traguernos a felicidade.

Esa lingua
é o GALEGO.

[ por: Christian González]

0 comentarios: